Geroepen om op weg te gaan.........

Nu we bijna aan het eind zijn gekomen van onze reis en na de etappe van vandaag nog slechts ca. 150 km van Santiago de Compostela verwijderd zijn, denk ik terug aan de kerkdienst die ‘s ochtends op 30 juni jl. (1 dag voor ons vertrek uit Elst) plaatsvond op camping de Flierweide in Bathmen bij Deventer. Hanneke was 1 van de voorgangers en had -zoals ze altijd doet- veel tijd, energie en aandacht aan de voorbereiding besteed. Het was een oecumenische openluchtdienst, een dienst waarin iedereen welkom was en waar ook iedereen zich in zou moeten kunnen herkennen, niemand uitgezonderd: oud, jong, protestant, katholiek, meelevend kerkganger of toevallige campinggast. En zonder dat ik er veel van had meegekregen, bleek het thema van deze dienst wonderwel van toepassing op onze toen nog voorgenomen reis en avontuur: geroepen om op weg te gaan! Een breed herkenbaar thema, immers elk mens is elke dag onderweg danwel op weg ergens naar toe. Niemand leeft zonder doel en iedereen zoekt zin, voldoening, meerwaarde en betekenis voor zijn of haar leven. De dienst raakte mij dus in mijn hart en vandaag kwam dat weer voluit boven. Alsof de cirkel al een klein beetje rond is. Het begon al direct met het openingslied op de melodie van “morning has broken”: Dit is een morgen, als ooit de eerste, zingende vogels geven hem door. Dank voor het zingen, dank voor de morgen, beide ontspringen nieuw aan het woord! Elke ochtend als wij op onze fietsjes springen, herken ik hier heel veel van en stemt de overweldigende natuur en het bijzondere landschap je tot een dankbaar en bevoorrecht mens: Lof zij de Heer, Hij omringt met zijn liefde uw leven, heeft u in het licht als op adelaarsvleugelen geheven. Hij die u leidt, zodat uw hart zich verblijdt, Hij heeft Zijn Woord u gegeven. Nou, daar kun je het als pelgrim wel weer even mee doen, nietwaar! Verderop in de dienst zongen we een prachtige canon: Geroepen om op weg te gaan, om op te staan, te reizen, naar een land dat God zal wijzen. Laat je maar meevoeren op de stroom van het leven en durf er vertrouwen in te hebben dat het ondanks alles goed is en (uiteindelijk) de goede kant op zal gaan. De zondagsrust op de camping werd nog nooit zo prachtig verstoord. Wil je gaan op nieuwe wegen, steil en ongewis? Wil je zijn tot hoed’ en zegen voor wie vreemdeling is? Val je niet een mens te hard, die in leugens is verward? Hoor je het kloppen van mijn hart in jou en jij in Mij? Tenslotte nog 1 couplet van het slotlied: Voor alle mensen op onze weg: vrede en goeds in elk huis! Voor al wie kwamen onder dit dak: ga met God! Vaya con Dios en a Dieu!

Tot zover een kleine impressie van (een deel van) de bagage die ik meenam tijdens deze vrienden-Camino. Voor de rest was het vandaag gewoon een stevige, lange en pittige etappe met weer een hele gemene en vooral lange klim. We zijn nu aanbeland in het dorpje Samos. Nog een kleine 150 km te gaan. Morgen willen we ongeveer 90 km fietsen en dan zondag nog een “halve” etappe en hopelijk de aankomst van deze speedpelgrims in Santiago....... We kijken er allemaal naar uit. Nog even (stug) doortrappen, blijven genieten en volharden. En dan is het ook weer mooi en heel fijn om het vizier langzaam aan om te polen en weer te gaan richten op onze behouden thuiskomst. Zo’n Camino is niet alleen voor ons als vriendengroep een grote uitdaging, opgave, inspanning en avontuur, maar zeker ook voor onze partners, gezinnen en thuisfronten in de breedste zin des  Je knijpt er toch maar even -tamelijk selfish- voor bijna 4 weken tussenuit om vooral voor en met jezelf bezig te zijn (ook al is het dan in het verband van een vriendengroep)!

Morgen vast weer een heel ander verhaal dat uit een heel andere pen vloeit, maar ja, ik ben nu eenmaal wie ik ben. Een Overduinentelg uit een zowel bekend als hier en daar ook wel roemrucht predikantengeslacht. En het had indertijd niet veel gescheeld of ik was in plaats van bouwkunde / planologie ook -net als Hanneke op latere leeftijd- theologie gaan studeren. Het is anders gelopen en dat is ook goed. Voor vandaag weer genoeg. Laat alles rustig op je inwerken, denk er nog eens goed over na en neem er uit mee wat jou aanspreekt en wat bij jou past. Wordt vervolgd. Hartelijke groet, Theo.