Adieu Frankrijk - hallo Spanje
12 juli 2019 - Bizkarreta-Gerendiain, Spanje
Vanmorgen vertrokken uit St Palais. In de verte hadden we de Pyreneeën al zien liggen. Voor de een een schrikbeeld voor de ander een uitdaging.
Eerst ff terug blikken op de lange rechte wegen in het land van Asterix en Obelix. Inderdaad 2 strip helden. De een klein van stuk en slim en de andere groot - sterk - dik en altijd in voor eten. Vooral everzwijnen. Genoemde elementen passen wel bij ons. Daarnaast hebben de meesten van ons oog voor cultuur en natuur. Frankrijk heeft erg veel moois. Daar attenderen we elkaar ook op. Gaaf al die mooie kerken, burchten, kunstwerken en wat al niet meer.
Varens en omgeploegde stukken grond hebben we wel gezien en ook achter de varens hoorden we wel gerommel wat ons deed vermoeden dat Obelix wel everzwijnen had gespot maar wij niet. Wel hebben we een mooie ree en een vos vlak voor ons de weg zien oversteken. Dat is echt wel genieten mensen.
Daarnaast hadden we in Frankrijk echt het gevoel dat we vele toeschouwers hadden die voor ons applaudisseerden. De krekels. Wat een geluid. Een teken van mooi aanhoudend weer en dat hebben we zeker tot op heden gehad. Over het algemeen kunnen we de hitte goed verdragen. Er was eigenlijk altijd wel een windje waardoor het aangenaam bleef. Fijn.
Wanneer ik het geluid van krekels hoor moet ik ok altijd denken aan mijn 2e vaderland Zwitserland. Lopend daar in de bergen zijn dat bij mooi weer ook altijd metgezellen tijdens heerlijke bergwandelingen.
Gisteren was al de verandering van land te zien. Frankrijk dor - droog en armoedig en hoe dichter we bij de grens kwamen werd het groener en zag het er allemaal verzorgder uit. Echt een andere wereld.
Vanmorgen na 35 km fietsen begon voor ons de klim van Frankrijk naar Spanje. Alle 4 hebben we samen de Sierra Nevada op de fiets bedwongen dus enige klim ervaring was er wel. Daarnaast als sponsor en deelnemer aan de Ad6 was er meer direct en indirect wel kennis en ervaring van afzien bergop. Voor mij heerlijk en voor de anderen afzien maar uiteindelijk monter en goedgezind kwam ieder op zijn eigen tempo boven. Een prestatie op zich. Top. Daarna nog een stukje naar beneden en een enkele mooie kerkbezoek kwamen we vroeg aan op ons overnachtingsadres. Net een heerlijke douche genoten en onder genot van een biertje en half kijkend naar de Tour schrijf ik mijn mijmeringen.
Namens ons allen een lieve groet aan onze volgers
groet Marten
Groetjes Rita.
Weer genoten van jullie eigen ,,Tour” door het voor mij steeds bekender wordend landschap. Mijn dochter Laura woont daar, en Marten over de zwijnen heb je gelijk...die zijn er nu in grote getale. Ik ben zelf nog maar een paar dagen terug, en heb er genoeg gezien. -er is er zelfs één afgeschoten in die rijd-.
Fijn dat het jullie nog steeds goed gaat, en jullie einddoel steeds dichterbij komt.
WARMe groet,
Joke!
opnieuw. Bedankt tot zover, hebben bewondering voor jullie vriendschap en weten zeker: overeen weekje zijn ze er!!!