Wat brengt deze reis ons?

Een spannende vraag. Ook een vraag die er toe doet en die misschien wel iets dieper gaat dan gewoon dingetjes als een mooi land, lekker weer en zo. En een vraag die ook voor iedereen weer anders kan liggen. Al naar gelang je eigen situatie, alles wat je meemaakt, wie je bent, wat je belangrijk vindt. En ga zo maar door. Vandaag hebben we die vraag toch maar eens even in de groep gegooid. Misschien een beetje aan de vroege kant, maar toch. We zijn immers nog niet op de helft van deze bijzondere reis. Tijdens het avondeten hier bij het plaatselijke restaurant kwam er een mooi spectrum aan persoonlijke belevingen en (eerste) antwoorden op tafel. Een kleine bloemlezing. Niet volledig, maar wel speciaal. Loslaten. Relativeren van alles waar je in je gewone doen en laten zo druk mee kunt zijn. Grenzen verleggen. Onthechten. Ontdekken dat je tot veel meer in staat bent dan je denkt. Enorm kunnen genieten van zoiets simpels als een bidon met fris, koud water. Met elkaar koesteren van alles wat je (nu nog) kent. De onvoorstelbare waarde van een goede gezondheid. Nadenken over een zinvolle invulling van het laatste kwart van je leven, niet wetend hoe de dag van morgen zal gaan. Jezelf vermaken in je eentje. De intensiteit van het verzorgen en ontzorgen van een clubje cyclisten. Bewuster naar de omgeving kijken. Pijn aan je zitvlak (4x). Verbondenheid. Vriendschap. Flexibiliteit. Vertrouwen. Balans zoeken en vinden tussen (veel) geven aan de ene kant en (voor jezelf) voldoende (durven) nemen aan de andere kant. Het goede in de ander zien en weten te waarderen. Al met al een hele mooie tussenbalans. Nou, dat was het even voor vandaag. Naast dit alles hadden we opnieuw gewoon een hele mooie dag. Lekker gefietst, weer een flink stukje verder gekomen zonder valpartijen en andere ongemakken. Wel erg warm, vooral in de middag. Wij voelen ons bevoorrechte mensen, die dankbaar zijn dit te kunnen en te mogen doen. Morgen hopen we in de buurt van Bordeaux te komen en laten we weer van ons horen. En woensdagochtend treffen we dan Anton en Ineke Nab, die dan nog even een stukje met ons meereizen. Hartelijke groet namens en van iedereen voor iedereen, Theo.