Ontroerende en bijzondere momenten
16 juli 2019 - Villalcázar de Sirga, Spanje
“ Parijs is nog ver” is een bekende uitspraak vanuit de Tour de France. Ook voor ons geldt dat en wel dat Parijs steeds verder komt te liggen en ons einddoel van onze pelgrimage, Santiago de C ieder dag een stuk dichter bijkomt. Vanmorgen tijdens onze etappe van Burgos naar Villalcazar , een mooie en glooiende tocht van 86 km met ruim 600 hoogtemeters had ik het met Theo over deze uitspraak. Je kunt deze spreuk ook in een heel ander daglicht stellen, Mn in het kader van de gemaakte klimaatafspraken in Parijs. Kijk je naar hoe er in de wereld wordt gereageerd en vooral hoe afspraken amper worden nagekomen, zowel in het groot als in het klein dan ligt er nog veel werk op de weg van iedereen om te werken aan een leefbaar klimaat voor onze toekomstige generaties. Mogelijk dragen wij als pelgrims deze weken een heel klein steentje bjj, maar we weten dat dit ook veel te weinig is. De koffiestop was in het dorpje Hontanas. Daar bezochten we eerst de kerk , eigenlijk om een stempel te halen voor ons caminopaspoort. Hoe anders kwam dit bezoek bij mij binnen. Op het kerkpleintje klonk al de mij bekende muziek uit Taize en bij binnenkomst werden we compleet verrast met een ingericht deel van de kerk in Taizestijl, zie ook 1 van de foto’s. Niet alleen ontroerend maar ook emotioneel zag ik dit niet binnenkomen, hetgeen het nodige bij mij losmaakte. Op zo’n moment ervaar je ook de hechte vriendschap met elkaar door o.a een bemoedigende arm om je schouder. Warm en bijzonder waardevol. Vandaag viert ook mijn kleindochter Yanna haar 1e verjaardag. Een mooi moment om een kaarsje voor haar aan te steken met als wens voor haar een lang, gelukkig en bovenal gezond leven met iedereen die haar dierbaar is. En in de hoop dat de mensen die er toe doen in onze maatschappij ook voor haar een voorbeeld mogen zijn.Verder onderweg merken we nu echt dat we met elkaar onderweg zijn op reis naar Santiago de C. We passeren veel mede pelgrims, een enkele op de fiets maar de meesten te voet. Ons respect groeit per pelgrim die we passeren. De meesten bepakt met rugzak en zware fietstassen onder de steeds warmer wordende zon , ieder met zijn /haar eigen redenen. En wij , eigenlijk als luxe pelgrims met eigen volgauto , op weg met onze eigen ideeen , plannen en idealen, niet wetende hoe we dit allemaal kunnen realiseren. Ook in dit kader is “ Parijs mogelijk nog ver weg”. Kortom genoeg stof weer voorlopig om over na te denken. Op veler verzoek van onze volgers deze keer de blog al aan het eind van de middag i.p.v. laat in de avond. Heel mooi trouwens hoe iedereen met ons meeleeft getuige alle reacties op de site maar ook via alle Whatsappjes die we apart ontvangen, dank daarvoor namens alle vrienden op camino. Een hartelijke groet weer, Jaco
Ook dat muziek uit Taize zoveel los kan maken.
En natuurlijk nog van harte met jullie lieve ukkepuk :-)
Jullie krijgen ook de hartelijke groeten en beste wensen voor de laatste etappes van veel rotarians. Vandaag een aantal mensen gesproken bij de 4-daagse. Ook dat was een mooie belevenis.
Wat een emoties maakte dat los bij medepelgrims, die ons bedankten en omhelsden. Ik begrijp heel goed dat muziek je kan ontroeren. En laat dat maar lekker gaan. Fijn dat je mede fietsers er dan voor je zijn.
Geniet nog van de laatste week. Het einddoel komt dichterbij en dat geeft een speciaal gevoel. Ik spreek uit ervaring.
Jullie gaan het zeker halen. Succes nog even
En opa. Gefeliciteerd.
’t blijft leuk jullie reisverslag te lezen, ik moet alvast maar gaan wennen, dat dit straks niet meer komt…
Mooi om op afstand te ervaren, hoe vrienden tijdens de bizarre tocht (los van dat enkele pilsje aan het eind van de dag, en de liefdevolle mobiele catering onderweg…) steeds spiritueler en met nog meer emotie de tocht samen volbrengen! Prachtig, Con en ik leven met jullie mee.
Veel fiets plezier en geniet van alles om jullie doel te gaan bereiken!
Jaco, nog van harte gefeliciteerd met de kleine meid, nog even en dan kan je haar weer knuffelen.
Lieve groeten uit Delft.
Een heel mooi verhaal dat het pelgrimsgevoel weer bij mij boven haalt.
Vandaag en morgen de Meseta en daarna een paar bergen en heuvels bedwingen en jullie zijn er. Vergeet de cathedraal van Leon onderweg niet!
Knap werk!
Geniet met elkaar van de laatste kilometers van deze bijzondere tocht.
Liefs, Pieter & Annette